آوار...

نامت زلزله ای را میماند...

با ریشتر بی نهایت...

وقتی می آید خاطره است که سرم آوار میشود...

کاش به فکر بازسازی این خرابه ها بودی...

میترسم دلم یخ ببندد...

تا زمستان چیزی نمانده...

پ.ن:

1-فرهاد واسه همیشه از فوتبال خداحافظی کرد...فکر نمیکردم این فاجعه انقدر زود اتفاق بیفته...همیشه با خودم فک میکردم اگه یه روز فرهاد خداحافظی کنه چی کار کنم...حتی تصورشو نمیکردم انقد مظلومانه کنار بره...البته تقصیر خودمونم هست,طرز رفتار با افراد بزرگ رو بلد نیستیم...تا حالا چنتا جشن خدافظی حداقل نیمه باشکوه (!) گرفتن واسه بازیکنامون...؟؟؟از اینا که بگذریم,دعای ما هوادارا همیشه پشت فرهاده و البته لعنتمونم پشت اونایی که حقش رو خوردن...میدونم نمیخونه ولی واسه خالی شدن خودم میگم:کاپیتان ازت ممنونم,بابت همه ی خاطره های خوب و بدی که ازت دارم,خاطره هایی که همیشه یه ابهامی پشتشون بوده و هست و شاید هم,خواهد بود...ممنون از اینکه باعث شدی با شناختنت یه حس متفاوت رو تجربه کنم...امیدوارم روزی برسه که افتخارات بزرگی رو برای باشگاه به ارمغان بیاری,مث همیشه...ولی این بار به عنوان سرمربی...خودتم میدونی که همه ی ما هوادارا از این اتفاق که خودت بهش گفتی "جدایی ناخواسته" کلی غصه خوردیم ولی اینو بدون که دعای ما هم "ناخواسته" دنبالته...

قراره با جدایی قصمون سر شه...قراره چشم من خیس و دلم از غصه پرپر شه

خوشبختیت آرزومه حتی با من نباشی...حتی از خاطره هامون جدا شی...

*عکس یادگاریش روی این میزه...این عکس برام خاطره انگیزه

*شاید نمیدونه عاشقم کرده,ای کاش یه بار دیگه برگرده...

2-متن اولم دل نوشتست...وصف حال خودمه...

تا بعد,موفقتر از همیشه باشید