شب عاشقانه ها...

دیدی همیشه وقتی یه جایی میری که تا حالا نرفتی یه حسی داری که هیچ وقت نداری؟بعد تازه اگه اونجایی که میری یه جایی باشه که میخوای یه نفرو که دوس داری ببینی که دیگه تا مرز مرگ میری... 

من دیشب دقیقا همین حسو داشتم البته برای سومین بار...اولین بار که فرودگاه بود دومین بارم نشستی بود که با مهدیسی رفتیم... 

دیشب...وارد یه فضای جدید شدم...همه جا پوسترای عمو احسان بود...همه به خاطر عمو احسان اومده بودن...همه جا پوسترای آلبوم عاشقانه ها بود...خلاصه شب شب عاشقانه ها بود 

دیشب رفته بودیم کنسرت عمو احسان...یه شب رویایی بود تو زندگیم...واقعا که خوش گذشت...جاتون خییییییییلی خاااالی... 

انقدر فضا رمانتیک بود که نگو...مخصوصا وقتی آهنگ کجایی و نابرده رنج و سلام آخرو خوند...واااااای عزیییییزم...فوق العاده بود... 

آهنگای احساس آرامشو دریا رو هم که خوند سالن منفجر شد... 

کلا عمو احسانه دیگه...کاریش نمیشه کرد قربونش برم...واقعا جا داره بگم: 

خدایا از خلقت عمو احسان ممنونم...صداش واقعا ملکوتیه... 

تا بعد...موفقتر از همیشه باشید